Ukur tanah telah melalui beberapa transformasi kerana ia telah menerima kemajuan dalam teknologi Sistem Satelit Navigasi Global (GNSS) sejak beberapa dekad yang lalu. Kaedah tradisional digunakan pada mulanya oleh juruukur tetapi ini terbukti memakan masa dan tidak tepat. Walau bagaimanapun, dengan GNSS datang era ketepatan dan kelajuan. Juruukur kini boleh mengumpul data kedudukan yang tepat serta-merta menggunakan isyarat satelit yang bebas daripada keadaan cuaca atau landskap. Akibatnya, teknologi ini telah meningkatkan ketepatan pengukuran tanah dan menjadikan projek tinjauan mengambil masa yang lebih sedikit dengan usaha manusia yang lebih sedikit juga.

Aplikasi tinjauan moden telah dipertingkatkan dengan penggabungan teknologi Sistem Satelit Navigasi Global (GNSS). Kelebihan terbesarnya ialah dapat melakukan tinjauan di tempat yang terpisah atau sukar dicapai di mana teknik tradisional mungkin gagal. GNSS boleh dibawa ke mana-mana dan boleh digunakan dalam mana-mana persekitaran daripada bandar yang padat penduduk sehingga ke kawasan luar yang kasar. Lebih-lebih lagi, ia membolehkan pengumpulan dan pemprosesan data masa nyata, yang mempercepatkan aliran kerja ukur. Ini bermakna juruukur mengambil masa yang lebih sedikit untuk menyelesaikan projek mereka sambil masih mencapai tahap ketepatan yang lebih tinggi sekali gus mengurangkan kos dan meningkatkan produktiviti keseluruhan.

Ketepatan adalah yang terpenting dalam tinjauan tanah, yang menjadikan teknologi GNSS menjadi kritikal. Pengukuran dan pengiraan manual dilakukan menggunakan kaedah tinjauan tradisional, yang boleh membawa kepada kesilapan yang ketara. Walau bagaimanapun, GNSS menyediakan data kedudukan yang sangat tepat dengan menggunakan triangulasi isyarat daripada berbilang satelit. Oleh itu, margin ralat yang minimum digunakan dalam mendapatkan koordinat yang tepat oleh juruukur. Peningkatan ketepatan yang dibawa oleh GNSS menjamin bahawa pengukuran tanah boleh dipercayai; oleh itu kritikal dalam pembinaan, dokumentasi undang-undang dan juga pembangunan tanah.

Transformasi dalam kaedah ukur tanah tradisional yang melibatkan teknologi GNSS tidak boleh lebih ditekankan. Sebelum GNSS, juruukur dipandu oleh mercu tanda fizikal dan ukuran fizikal, yang mungkin dipengaruhi oleh kedua-dua kesilapan manusia dan faktor persekitaran. Ini telah diubah oleh GNSS yang telah menyediakan kaedah yang konsisten dan tepat untuk penentuan kedudukan. Hari ini, juruukur boleh menggunakan penerima GNSS untuk mengumpul mata dengan pantas walaupun dalam keadaan lapangan yang sukar. Akibatnya, perubahan ini telah membawa kepada peningkatan kualiti dan kebolehpercayaan tinjauan menjadikannya alat yang mesti dimiliki semasa tinjauan sebenar yang dijalankan di darat menggunakan pesawat (Gnss).